από pajeromaniac » Τετ Ιούλ 28, 2010 23:48
Αχ τί θέμα ανοίξατε βρε παιδιά! Κάποτε είμασταν παιδιά και γνωρίσαμε τί σήμαινε να είσαι με τους φίλους σου κολλητός, να περνάς το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μαζί τους παίζοντας κυνηγητό, μπάλα σε κάθε αλάνα, κρυφτό με την παρέα και με τα κορίτσια ( το ξεμονάχιασμα ήταν τότε άλλο πράγμα), ακούγοντας στις παιδικές χαρές στη διαπασών ( κι ας φώναζαν οι γείτονες) τις ροκιές, βλέποντας το "τσάντα, ρόδα και κοπάνα" στα σπίτια μας παρέα, καβαλώντας το πενηνταράκι το αυτόματο ή το παπί χωρίς άδεια ή και δίπλωμα και πηγαίνοντας σε διπλανά χωριά για γκομενιλίκια και πάρα πολλά άλλα. Τότε ήταν και η εποχή των μπλουζ, ερχόμασταν πιο κοντά στα κορίτσια καθώς πιανόμασταν, αγκαλιαζόμασταν και αυτή η σωματική επαφή ζέσταινε τις καρδιές μας και αισθανόμασταν αυτό που κάναμε, παθιαζόμασταν και μόνο με τη σκέψη αυτού του χορού. Εκείνα δε τα πάρτυ σε γενέθλια ή σε ονομαστικές εορτές; Ποιός να τα ξεχάσει! Ήταν το γεγονός της χρονιάς! Μαζευόμασταν 20-30 ή και περισσότερα άτομα και περνούσαμε ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ στους ρυθμούς της disco. Εκεί όλο και κανένα γκομενάκι έπεφτε ή ακόμη και καμιά χυλόπιτα! Δε βαριέσε όμως... η ζωή συνεχιζόταν και ήταν και όμορφη!!! Σήμερα δυστυχώς όλα έχουν αλλάξει και τίποτε από όλα αυτά δεν υπάρχει. Όλα μηχανοποιημένα, ψυχρά και ανάποδα. Παρέα σε καφέ με 5 άτομα επικοινωνεί στέλνοντας sms ο ένας στον άλλο!!! Καημένα παιδιά που ζείτε στην κρίση (οικονομική μα και αξιών) που εμείς σας δημιουργήσαμε αμφισβητώντας τους πάντες και τα πάντα! Άραγε θα καταφέρετε να βγείτε ποτέ από αυτό το λούκι στο οποίο βρίσκεστε σήμερα;;;
Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ και συ με βασανίζεις...